BREDA – Net nu Breda Gelijk, tot 2017 nog het Bredaas Centrum Gehandicaptenbeleid (BCG) geheten, het 20-jarige bestaan viert komt landelijk het bericht binnen dat mensen met een beperking slechter af zijn dan drie jaar geleden. Alarmerend signaal, vindt voorzitter Stef van de Weerd. Gelukkig is in Breda in al die jaren wel de nodige vooruitgang geboekt. ,,Maar we zijn er nog niet.”
Balonnen en slingers dinsdagmiddag in de grote benedenzaal van De Teruggave aan de Gasthuisvelden, het vroegere belastingpand. Want het jubileum mag niet zomaar passeren. Ja, er is door de stichting (opgericht door Chris van Faassen die in 2012 kwam te overlijden) best het nodige bereikt.
Maar uit een dinsdag verschenen VN-rapport Handicap blijkt dat mensen met een beperking, onder wie rolstoelgebruikers, slechthorenden en -zienden tot ouderen die lijden aan een combinatie van gebreken, niet of amper delen in de economische groei.
Geld op de plank
Er is veel armoede, de zorg is vaak beperkt bereikbaar en het langer zelfstandig wonen zet het leven extra onder druk. Van de Weerd (54), sociaal psychiatrisch verpleegkundige en beleidsmaker bij de gemeente Tilburg: ,,Mensen met een beperking zijn vaak armer, kunnen niet altijd zelfstandig meedoen. Er moet gewoon geld op de plank komen, er is best bezuinigd op een aantal voorzieningen. Een beetje soberheid prima, er wordt een steeds groter beroep op de zorggelden gedaan. Maar als je levenslang afhankelijk bent, wordt het lastig.”
Een beetje soberheid prima. Maar als je levenslang afhankelijk bent, wordt het lastig
– Stef van de Weerd, Voorzitter Breda Gelijk
Hij noemt twee voorbeelden: het tarief voor de eigen bijdrage in de wmo die vooral voor de hogere inkomens gunstig uitpakt en het tekort aan inkomensperspectief, de compensatie die ontbreekt voor de mensen die aan het werk zijn (‘Als ze dat al kunnen’).
,,Er zijn mensen die gewoon dat extraatje niet hebben. Die niet op vakantie kunnen, om maar te noemen. Dat is best pijnlijk.” Als het om Breda gaat, om de toegankelijkheid in de openbare ruimte, om Geschikt wonen voor Iedereen, is er volgens hem wel degelijk ‘welwillendheid’.
Acces City Award
Breda won recent nog de Access City Award voor toegankelijke stad: ,,Daar is de laatste jaren echt veel aandacht voor. Maar dat zegt nog niet dat er op de Grote Markt een toilet staat voor rolstoelgebruikers. Dat zegt nog niet dat ieder cafe of iedere winkel goed toegankelijk is. Dat kun je ook niet verwachten. Maar daar is nog wel een slag te winnen.” (Lees door onder foto)
Breda Gelijk viert het 20-jarige bestaan in De Teruggave. © Palko Peeters
Van de Weerd: ,,Toegankelijkheid is niet automatisch in de bouwregels opgenomen. Anders dan in Amerika waar in winkelcentra standaard faciliteiten aanwezig zijn. Als op de Grote Markt een van de ondernemers mede namens de collega’s zorgt voor een rolstoelvriendelijk toilet, zou dat toch mooi zijn. Dat hoeft niet altijd in regels gevat te worden, dat is gewoon een kwestie van afspraken maken.”
Hoe communiceer je?
Hij vervolgt: ,,Er is nog veel te wensen: openbare toiletten, fysieke toegankelijkheid, bestrating. En hoe communiceer je met de burgers? Het gescheiden inzamelen van afval, de ondergrondse containers, dat is best complex. Veel mensen hebben daar echt moeite mee.” Breda Gelijk doet zelf scans, benadert de middenstand, zet eigen ervaringsdeskundigen in en werkt met een budget.
De gemeente maakt dat mogelijk: ,,Breda loopt daarin voorop. Binnenkort gaan er op het stadskantoor ervaringsdeskundigen van ons aan de slag als een soort bijzondere ambtenaar. Dat zie je nergens zo in Nederland.”
Evenementen
Wat de toegankelijkheid van evenementen betreft: ,,Regel dat in de vergunning. Want het is nu nog te vrijblijvend. Afgelopen carnaval werd nog een privetoilet neergezet bij de Bruine Pij op het Kerkplein. Als gebaar. Daar is toen door veel rolstoelers gebruik van gemaakt.”
Als het om toegankelijkheid gaat: ,,Ik geef Breda als score een zeven, ik vind dat wel een mooi getal. Het draagvlak is er, zeker bij dit college en de gemeenteraad. Er wordt budget vrijgemaakt, dat helpt ons enorm. Uiteindelijk gaat het om bewustzijn, dat mensen met een beperking gelijkwaardig zijn en mee doen.”