Rianne wil hier meer openbare wc’s: ‘Anders doe ik het in mijn broek’

Rianne wil hier meer openbare wc’s: ‘Anders doe ik het in mijn broek’

Rianne Meersschaert zet zich in voor meer opengestelde toiletten
(foto: Marianne Dhont). 

Stel je voor, je staat kleding te passen in een winkel en je moet ineens heel nodig naar de wc. In de winkel waar je bent mag het niet. Dat is nou eenmaal het beleid. Het overkomt Rianne Meersschaert uit Breda regelmatig door haar ziekte MS. En dat moet anders, vindt ze.

Rianne heeft blaas- en darmproblemen als gevolg van MS. “Door de aantasting van m’n zenuwbanen is er een verstoring ontstaan in de aansturing van de blaasspier en sluitspier. Je kunt je voorstellen: dat zorgt soms voor lastige situaties.”

Ze moet vaak plotseling naar de wc. “Ik zie het niet aankomen. Als ik niet gelijk kan, sta ik het eigenlijk al in mijn broek te doen.” Een opengesteld toilet vinden, is moeilijk. Daarom gaat ze samen met anderen op pad in haar woonplaats om meer opengestelde toiletten te regelen.

"In Breda waren maar 66 openbare toiletten: veel te weinig voor zo'n grote gemeente."

Dit is onderdeel van PLEE-list Breda, een project dat moet zorgen voor meer opengestelde toiletten in de hele gemeente. Dit gebeurt via de organisatie Breda Gelijk! die van de gemeente in 2023 de opdracht kreeg om hiermee aan de slag te gaan. Rianne: “We willen 200 toiletten vinden waar mensen zo naartoe kunnen en 40 rolstoeltoegankelijke toiletten. In Breda waren maar 66 openbare toiletten: veel te weinig voor zo’n grote gemeente.”

Inmiddels breidt dit aantal uit. Hiervoor gaat Rianne samen met andere vrijwilligers langs bij ondernemers. “Overal vragen we of mensen er naar de wc mogen. Daarnaast voegen we ze toe in de Hoge Nood-app, waar opengestelde wc’s in staan”, legt ze uit. “Ook krijgen ze een sticker bij de deur, zodat mensen zeker weten dat ze er terecht kunnen.”

"Het is zonde en echt bizar dat er voor hen geen goede oplossing is."

Dat is nu vaak onduidelijk voor mensen. Het zorgt ervoor dat mensen die vaak hoge nood hebben de deur niet uit durven. Rianne: “Volgens de Toilet Alliantie blijft een op de vier Nederlanders soms thuis vanwege het gebrek aan toiletten. Het is zonde en echt bizar dat er voor hen geen goede oplossing is.”

Gelukkig stellen steeds meer ondernemers hun wc open. Een van hen is Saar Heuvens van Do Spaces: “Ik werd door iemand getipt en vond het gelijk een goed initiatief. We zitten vlak bij het station, dus er komen nog weleens mensen die erg nodig naar de wc moeten.”

Rianne is blij met mensen zoals Saar. Ze hoopt dat opengestelde toiletten steeds normaler worden. “Iedereen moet weleens naar de wc. Uiteindelijk heeft iedereen er dus ook iets aan als er meer wc’s zijn waar je zo naartoe kunt.”

Bron: Omroep Brabant

Stel je voor, je staat kleding te passen in een winkel en je moet ineens heel nodig naar de wc. In de winkel waar je bent mag het niet. Dat is nou eenmaal het beleid. Het overkomt Rianne Meersschaert uit Breda regelmatig door haar ziekte MS. En dat moet anders, vindt ze.

Rianne heeft blaas- en darmproblemen als gevolg van MS. “Door de aantasting van m’n zenuwbanen is er een verstoring ontstaan in de aansturing van de blaasspier en sluitspier. Je kunt je voorstellen: dat zorgt soms voor lastige situaties.”

Ze moet vaak plotseling naar de wc. “Ik zie het niet aankomen. Als ik niet gelijk kan, sta ik het eigenlijk al in mijn broek te doen.” Een opengesteld toilet vinden, is moeilijk. Daarom gaat ze samen met anderen op pad in haar woonplaats om meer opengestelde toiletten te regelen.

Rianne Meersschaert zet zich in voor meer opengestelde toiletten
(foto: Marianne Dhont). 

"In Breda waren maar 66 openbare toiletten: veel te weinig voor zo'n grote gemeente."

Dit is onderdeel van PLEE-list Breda, een project dat moet zorgen voor meer opengestelde toiletten in de hele gemeente. Dit gebeurt via de organisatie Breda Gelijk! die van de gemeente in 2023 de opdracht kreeg om hiermee aan de slag te gaan. Rianne: “We willen 200 toiletten vinden waar mensen zo naartoe kunnen en 40 rolstoeltoegankelijke toiletten. In Breda waren maar 66 openbare toiletten: veel te weinig voor zo’n grote gemeente.”

Inmiddels breidt dit aantal uit. Hiervoor gaat Rianne samen met andere vrijwilligers langs bij ondernemers. “Overal vragen we of mensen er naar de wc mogen. Daarnaast voegen we ze toe in de Hoge Nood-app, waar opengestelde wc’s in staan”, legt ze uit. “Ook krijgen ze een sticker bij de deur, zodat mensen zeker weten dat ze er terecht kunnen.”

"Het is zonde en echt bizar dat er voor hen geen goede oplossing is."

Dat is nu vaak onduidelijk voor mensen. Het zorgt ervoor dat mensen die vaak hoge nood hebben de deur niet uit durven. Rianne: “Volgens de Toilet Alliantie blijft een op de vier Nederlanders soms thuis vanwege het gebrek aan toiletten. Het is zonde en echt bizar dat er voor hen geen goede oplossing is.”

Gelukkig stellen steeds meer ondernemers hun wc open. Een van hen is Saar Heuvens van Do Spaces: “Ik werd door iemand getipt en vond het gelijk een goed initiatief. We zitten vlak bij het station, dus er komen nog weleens mensen die erg nodig naar de wc moeten.”

Rianne is blij met mensen zoals Saar. Ze hoopt dat opengestelde toiletten steeds normaler worden. “Iedereen moet weleens naar de wc. Uiteindelijk heeft iedereen er dus ook iets aan als er meer wc’s zijn waar je zo naartoe kunt.”

Bron: Omroep Brabant

Sites voor mensen met een beperking nog vaak ontoegankelijk

Sites voor mensen met een beperking nog vaak ontoegankelijk

Mensen met een beperking vinden het vaak moeilijk of zelfs onmogelijk om online zelfstandig hun praktische zaken te regelen. Dat staat in een jaarlijks rapport van het College voor de Rechten van de Mens. Slechts zes procent van de ruim 9000 overheidssites en mobiele apps is toegankelijk voor deze groep en dat vindt het College zorgelijk.

Vooral in de zorg, het onderwijs en de bankensector wordt het hun moeilijk gemaakt. Ingewikkeld taalgebruik, het ontbreken van ondertiteling bij video’s en formulieren die niet zonder muis ingevuld kunnen worden, zijn een aantal obstakels waar mensen met een beperking tegenaan lopen. Daardoor kunnen ze websites en apps van zorg- en onderwijsinstellingen en banken niet goed bedienen en lezen.

Omdat steeds meer bankfilialen sluiten, kunnen mensen met een beperking ook niet meer naar een bankkantoor als ze online hun financiële zaken niet kunnen regelen. Daardoor zijn ze afhankelijk van hulp van anderen. Volgens het College kunnen 2,6 miljoen Nederlanders van 18 jaar en ouder hun bankzaken niet zelfstandig regelen.

Aantasting van autonomie

“Dit tast hun autonomie aan”, zegt interim voorzitter van het College Nico Schrijver. “De overheid moet extra stappen zetten om ervoor te zorgen dat zij volwaardig mee kunnen doen aan de samenleving, net als ieder ander.”

Om de digitale wereld toegankelijker te maken, zouden mensen met een beperking betrokken moeten worden bij de wetgeving daarover. Daarnaast moet de overheid volgens het College erop toezien dat overheidsinstellingen zich ook houden aan de eigen regels.

Nederland heeft in 2016 een VN-verdrag ondertekend met afspraken over de toegankelijkheid van online informatie en diensten voor mensen met een beperking. Naar aanleiding van dat verdrag heeft de regering een plan opgesteld uiterlijk in 2040 te voldoen aan dat verdrag. Het College roept in het rapport onze regering ook op om de doelen in dat plan concreter te maken.

Sinds 2018 moet Nederland van de Europese Unie overheidssites toegankelijk voor iedereen maken. Vanaf 2025 geldt de maatregel ook voor sites van bedrijven.

Bron: NOS

Eva Eikhout bij Nieuwe Veste

Eva Eikhout bij Nieuwe Veste

Op zondagmiddag 3 november kom Eva Eikhout bij De Nieuwe Veste in Breda praten over haar boek ‘Dit is geen boek van een meisje zonder armen of benen’. Eva is onder andere bekend als presentatrice bij BNN/Vara. Momenteel is zij onderdeel van een voorstelling bij Introdans. Een inspirerende bekende Nederlander met een beperking.
Mensen met beperking onnodig aan de kant

Mensen met beperking onnodig aan de kant

Zo’n 400.000 mensen staan werkloos aan de kant terwijl ze wel willen en kunnen werken. Het gaat om mensen met een beperking die begeleiding nodig hebben om aan het werk te gaan.
Dat schrijft ABN Amro in een rapport. “Best veel mensen met een beperking willen werken”, zegt David Bolscher, sectoreconoom Zorg en Thema’s bij ABN Amro.

Hij schat dat 600.000 mensen in potentie aan het werk kunnen. In de praktijk kan niet iedereen werken. Maar 400.000 mensen kunnen en willen werken als ze de juiste begeleiding krijgen, schat Bolscher.

Daarmee zouden in één klap alle openstaande vacatures vervuld kunnen worden. “Het zorgt ook voor doorstroming op de arbeidsmarkt en vermindert de werkdruk voor het zittend personeel.”
De hoge werkloosheid onder mensen met een beperking zal niet snel opgelost zijn. Daarvoor moeten allerlei belemmeringen worden weggenomen. Dat vraagt wat van werkgevers. Die moeten investeren in begeleiding en opvang. Daar hikken ondernemers tegenaan in deze tijd. Het personeel heeft het al druk, dus mensen zitten niet te springen om een extra taak. Maar de praktijk wijst anders uit, ziet Bolscher. Organisaties die investeren in mensen met een beperking zeggen dat het meer oplevert dan je investeert. Er heerst een betere werkcultuur met gemotiveerde werknemers.”

(bron: BN DeStem)

Forse kritiek VN op Nederlandse omgang mensen met beperking

Forse kritiek VN op Nederlandse omgang mensen met beperking

De Verenigde Naties hebben forse kritiek geuit op de manier waarop Nederland omgaat met mensen met een beperking. In een onlangs gepubliceerd rapport stelt een VN-comité dat het in Nederland slecht is gesteld met de toegankelijkheid van het onderwijs, het openbaar vervoer en de arbeidsmarkt voor mensen met een beperking.

In het rapport stelt het comité dat het in Nederland ontbreekt aan een strategie om de afspraken in het VN-mensenrechtenverdrag Handicap na te komen. Acht jaar geleden heeft Nederland dat verdrag ondertekend, met de belofte de rechten van mensen met een beperking te beschermen en hun onbelemmerde deelname aan de maatschappij te bevorderen.

Volgens het rapport evalueert de Nederlandse overheid onvoldoende of wetten en de praktijk goed aansluiten bij de beloftes in het verdrag. Daarnaast zouden er te grote verschillen bestaan tussen gemeenten op het gebied van inclusie voor mensen met een beperking.

Staatssecretaris Vicky Maeijer (PVV) van Langdurige Zorg noemt de aanbevelingen van de VN een ‘aardig pakket aan huiswerk’ . “De rode draad is dat we nog flinke stappen moeten zetten op het toegankelijker maken van onze samenleving.” Maeijer erkent dat de kritiek op de situatie in Nederland deels een ‘uitvloeisel is van de decentralisatie’. De staatssecretaris zegt nog geen concrete oplossingen te hebben, maar van plan te zijn op korte termijn in gesprek te gaan met mensen om wie het gaat, ‘om met hen te kijken: wat kunnen we doen voor die doelgroep?’

Wordt vervolgd.

Aside